26 november 2013
De natuurwetgeving is voor veel gemeenten en initiatiefnemers een blok aan het been. En dat is jammer want het doel van de wetgeving is immers het beschermen van natuur. En daar zullen weinig mensen het principieel mee oneens zijn. Het is echt de uitwerking in de praktijk waardoor ambtenaren, burgers en bedrijven de natuur en natuurwetgeving tot een hoofdpijnonderwerp maken.
Wat is er aan de hand? Als een initiatiefnemer iets wil gaan ondernemen en verwacht dat er beschermde dieren of planten in het geding zijn, zal de initiatiefnemer in de huidige praktijk meestal een natuuronderzoek laten uitvoeren door een adviesbureau. Er wordt dan een effectbeoordeling gedaan met lokaal verzamelde gegevens. Voor een initiatiefnemer (burger / bedrijf / lokale overheden) is dit een relatief duur en lang traject. Daarnaast is de bescherming van soorten niet altijd even goed geborgd.
Sommige gemeenten wijzen de initiatiefnemer erop dat hij een dergelijk onderzoek moet laten doen om een WABO-vergunning te kunnen krijgen. Maar niet alle gemeenten of initiatiefnemers ‘weten’ van te voren of er natuur in het geding is. De natuurtoets blijft dan achterwege. Soms stuurt de gemeente de aanvraag door naar de Dienst Regelingen of de provincie zodat zij kunnen kijken of er een vergunning nodig is.
Tijdens de praktijkdag presenteerde de gemeente Zwolle hun nieuwe werkwijze. Het idee is om een aantal soortenmanagementplannen voor beschermde soorten in de gemeente te maken. Daarin staat waar de soort voor komt, in welke aantallen en hoe het leefgebied er uit ziet en waar de gemeente verwacht dat de komende tien jaar het leefgebied aangetast zou kunnen gaan worden. De gemeente compenseert waar nodig vooraf al voor de mogelijke ingrepen. De vergunningaanvragen worden daarmee in de toekomst tamelijk eenvoudig: er is namelijk al gecompenseerd voor mogelijke schade aan soorten. Deze werkwijze biedt tal van nieuwe mogelijkheden en kansen.
Bekijk de presentaties: