Decentralisatie van het natuurbeleid
We kunnen zeggen dat we het in Nederland wat betreft natuurbeleid goed hebben geregeld, vindt Ed Nijpels, voorzitter van het Bosschap. Toch ziet hij dat het de laatste jaren steeds moeilijker wordt om een krachtig natuurbeleid neer te zetten en uit te voeren. De belangrijkste oorzaak daarvan is wat hem betreft de ingezette decentralisatie. Nijpels schreef een Westhoff-lezing.
Wederopbouwlandschappen 1940 en 1965
Rationeel ingerichte landschap met grote kavels en vaak rechte lijnen. Veel mensen zien ze als saai of verpest. Daar komt langzamerhand verandering in, zowel in de samenleving als in beleid. Frits Niemeijer van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed: “Ze laten een uniek tijdsbeeld zien.”
Lees dit artikel online:
Decentralisatie van het landschapsbeleid
De laatste jaren is het rijksbeleid over ruimtelijke ordening, landschap, landinrichting en natuur ingrijpend gewijzigd. Voor het ministerie van Economische Zaken aanleiding om eens goed na te gaan of Nederland desondanks of dankzij, nog steeds aan de vereisten van de Europese Landschapsconventie voldoet. Rijksadviseur voor het landschap Eric Luiten bracht een advies uit over decentralisatie en deregulering van het landschapsbeleid.
Ondergronds en bovengronds
In Landwerk nummer 5 van 2013 schreven wij over de drukte in de ondergrond. Slechts zelden leggen planners, ruimtelijke ordenaars en beleidsmakers een relatie tussen wat er in de ondergrond en in de bovengrond gebeurt. Dat het zinnig is om die relatie wel te leggen, maakt het voorbeeld van de leidingenstraat duidelijk. Er zijn zo veel slimme combinaties mogelijk door even samen om de tafel te gaan zitten, menen Rob van Schijndel ven Grontmij en Annemieke Doomen van de Leidingenstraat.
Dynamiek of niet
Het Planbureau voor de Leefomgeving komt in de studie ‘Samenhang in de Zuidwestelijke Delta’ met vijf strategische keuzes voor een economisch vitale, ecologisch veerkrachtige en klimaatbestendig veilige Zuidwestelijke Delta. Het planbureau heeft zich daarbij gericht op ontwikkelingspotenties vanuit economisch en ecologisch perspectief. Er is van alles mogelijk maar voor dat de provincies kiezen zullen ze duidelijk moeten maken welke mate van natuurlijke dynamiek zij op de lange termijn wenselijk achten en onder welke voorwaarden, stellen de onderzoekers.
Een gemeentelijk natuurbeleid
Met het Decentralisatie-akkoord Natuur en het Natuurpact heeft het rijk de verantwoordelijkheid voor de groene ruimte gebied in belangrijke mate overgedragen aan de provincies. Het is de vraag of de decentralisatie daarmee is afgerond. Volgens Peter Prins. Om natuur en landschap echt weer midden in de samenleving te plaatsen is de rol van de gemeenten cruciaal. Kansen genoeg denkt de auteur, maar dan moeten gemeenten natuur en landschap wel zien als economisch en maatschappelijk rendabele investering, die kan bijdragen aan verhoging van de kwaliteit van natuur en landschap.